cała i zdrowa:)

Jestem i mam się dobrze. Jak zwykle brak czasu na cokolwiek :) Jakoś brakuje mi weny na pisanie i dlatego jest mnie tu mało ostatnio.  Wczoraj zrobiłam już długo wyczekiwany tatuaż :) Na drugim boku. Ciesze się jak dziecko. Miał być trochę mniejszy ale 8 wersów trudno było zmieść na boku aby nie był aż taki duży. Jestem zadowolona bardzo chociaż nie będę ukrywać, że tatuaż na żebrach to jest tragedia. Ból jest niedo opisania ale mimo wszystko dałam radę i skończyliśmy w 2 h :) Całe szczęście wczoraj i dziś mam wolne więc to pierwsze i kolejne smarowania będą w domku bez pośpiechu :) W styczniu natomiast będę poprawiała kwiaty, bo nie jestem zadowolona z tego jak wyglądają :) Kasa prawie uzbierana więc jest dobrze :) A co u nas słychać? Pomalutku do przodu. Zaraz święta więc temat prezentów jest teraz na tapecie u nas:D Komu co kupić itp. Niestety mój mąż w święta ma nocki więc trochę smutno będzie bez niego ale taka ma pracę i nic na to nie poradzę. Super nam się układa i to najważniejsze. Na razie nie myślimy o dzieciach , bo nic na siłę przyjdzie i na to czas :) Wiem, że jak zawsze wyszło poplątane z pomieszanym ale no nic nie poradzę :)

Komentarze

  1. Olka30 października 2016 18:29

    jak często trzeba poprawiać tatuaże? W sumie o bólu na żebrach też słyszałam, choć zdania są bardzo podzielone, jedni mówią, że tragedia, inni że bez przesady. Wydaje mi się, że każdy reaguje trochę inaczej.
    Ja się tatuażu w sumie nie boję, na pewno ból tatuowania nie przebije tego, co miałam okazję przeżyć do tej pory.
    Z prezentami ja też mam zawsze zagwostkę. W tym roku postaram się większość zamawiać przez internet, bo nie przepadam za łażeniem po centrach handlowych w okresie przedbożonarodzeniowym. Istny sajgon, ludzi więcej niż narodu. Ja wolę spokojniejsze miejsca...

    OdpowiedzUsuń
  2. Niebieskooka31 października 2016 10:31

    Nie pojęcia jak często trzeba poprawiać tatuaże :) Jak są dobrze zrobione i się dba to nie trzeba tego robić:) Każdy inaczej odczuwam ból to prawda ale ja już mam dwa tatuaże na zebrach i nie polecam nikomu. Mnie np bardzo bolało a ból się rozchodził aż do łokcia. Jeśli chodzi o prezenty to ja lubie chodzic i kupować ale staram się jak najszybcie kupić prezenty żeby nie latać przed świętami :) Miło mi że mnie odwiedzasz :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Sylwia8 listopada 2016 23:38

    Ooo czyli nie tylko my już rozmawiamy o prezentach! :P

    OdpowiedzUsuń
  4. Anewiz17 listopada 2016 22:01

    Czyli to prawda, że jak ktoś się decyduje na tatuaż to mało kiedy przestaje na jednym :) ale Ci zazdroszczę odwagi, bo tatuaż to moje marzenie ale ciągle strach wygrywa jak na razie

    OdpowiedzUsuń
  5. Lisie wspomnienia21 listopada 2016 11:57

    I u nas temat prezentów już się pojawił :) powoli trzeba już myśleć. I oczywiście już zastanawiam się nad potrawami na święta :) co roku obiecuję sobie, że pomyślę o tym wcześniej, sporządzę jakąś sensowną listę zakupów i rzeczy, które mogą postać kupię wcześniej. Mam nadzieję, że w tym roku w końcu zrealizuję ten super plan :)
    dawna Lisica)

    OdpowiedzUsuń
  6. Novia25 listopada 2016 21:57

    O, tatuaż? Ja chciałam sobie kiedyś zrobić, lecz jak widać z biegiem czasu przeszło mi, aczkolwiek dobrze, że spełniasz swoje marzenia :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Olka6 grudnia 2016 16:51

    ja się nawet bardzo nie boję bólu, jakoś podchodzę do tatuażu (który będę robić w lutym) dość pozytywnie. Wydaje mi się, że da się przeżyć, skoro tyle osób je robi to znaczy, że nie ma aż takiej tragedii. Ale pinie są podzielone, jedni mówią, że masakra, inni że to jak udrapanie przez kota ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

:)

Jestem i mam się dobrze :) Dostałam umowę w księgarni. Oczywiście umowę o pracę, ale na razie na trzy miesiące. Czy się cieszę? Jasne, że tak bo praca nie jest trudno i ciężka. Tylko oczywiście żałuje, że więcej nie płacą ale wiadomo nie można mieć wszystkiego. Sezon podręcznikowy już dawno się skończył, a my już od ponad tygodnia mamy normalną księgarnie z książkami do czytania dla dorosłych i dla dzieci:) Pracujemy z koleżanką w systemie jeden na jeden, co drugi weekend wolny :) Tak nam jest lepiej niż codziennie przychodzić na te 6 godzin i cały dzień rozwalony. Dzisiaj po pracującym weekendzie mam wolne więc mieszkanko posprzątane i co najważniejsze w końcu umyłam podłogi :) Jednak najważniejszą wiadomością jest fakt, że nie mam już anemii. W zeszły czwartek byłam u lekarki z wynikami badań i aż była w szoku, że mam tak dobre wyniki. Oczywiście powiedziała, żebym jeszcze brała żelazo podczas okresu i tydzień po, a do kontroli mam się zgłosić w styczniu. Cieszy mnie ten fakt bardzo
Czytaj więcej

nowy początek...

już oficjalnie jestem rozwódką. Wyrok się uprawomocnił już pod koniec kwietnia więc jestem wolną kobietą. 23 maja jedziemy z Mariuszem (tak mana imię mój nowy facet/  do Polski pozałatwiać sprawy ze zmianą nazwiska na panieński oraz na moje i siostry urodzinki .Planujemy grilla imprezkę w gronie rodzinnym chociaż mam nadzieje, że uda nam się wyskoczyć na jakąś imprezkę z siostrą, bo przydało by się potańczyć. Ciesze się na nasz wyjazd bo stęskniłam się za wszystkimi bardzo. Pomału się przyzwyczajam do mieszkania w Niemczech. Mam pracę, bo pracuje na warsztacie u Mariusza auta sprzątam i w ogóle się tego nie wstydzę. Fakt nie jest lekko ręcę mnie bolą i jak przygrzeje słońce to na hali jest ukrop ale daje radę. Najważniejsze, że zarabiam kasę. Mariusz to super facet taki wymarzony i wyśniony a co najważniejsze jest tylko MÓJ. Tak na szybko się odzywam , postaram się coś napisać za jakiś czas.
Czytaj więcej

zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany....

W zeszłym w tygodniu w piątek stało się to na co dawno czekałam w sumie czekaliśmy...dostałam rozwód na pierwszej rozprawie i jestem oficjalnie wolna. Kosztowało mnie to dużo stresu, dużo wylanych łez i niestety pogorszenie stanu mojego zdrowia, ale już jest po wszystkim i mogę zacząć nowy rozdział mojego życia. Oficjalnie już nie mieszkam w Polsce przeprowadziłam się do Niemiec do swojej nowej miłość i przez jakiś czas będziemy tutaj żyć dopóki nie odłożymy pewnej kwoty pieniędzy.  Podejrzewam , że z dwa lata tutaj będziemy a później wracam do mojej kochanej Jeleniej. Nie żałuje podjętej decyzji i jestem w końcu szczęśliwa. Układam sobie życie na nowo tylko szkoda, że jeszcze nie możemy myśleć o bobasie , bo moje zdrówko podupadło ale myślę, że to kwestia czasu.  Mam nadziej, że wszystko się ułoży po naszej myśli.
Czytaj więcej