powrót po długiej przerwie...

Jestem i mam się dobrze. Moja nieobecność była spowodowana braku internetu na naszym kompie a pisanie postu na telefonie to koszmar. Co u nas słychać? Nadal mieszkamy u moich rodziców ale jest nadzieja, że w poniedziałek będziemy już u siebie. Oczywiście jak to bywa wypływają różne problemy na mieszkaniu. Tutaj coś cieknie, tam jest krzywo itp. Niestety mój tata i mój mąż pracują więc wiadomo robią na mieszkaniu po pracy. Pomału mieszkanie nabiera kształtu. Drzwi już są zamontowane ale niestety czeka nas jeszcze składanie mebli a to jest czasochłonne niestety. Dalej czekamy na zamówione żaluzje ale niestety w tej kwestii cisza. Część mebli wzięliśmy na raty a część kupiliśmy za gotówkę.  Dzisiaj byliśmy z mężem załatwić internet więc już na dniach będę miała na nowym mieszkaniu internet więc powrócę do żywych :) Trochę mnie przeraża ta przeprowadzka ale damy radę. Wiadomo, że zapewne trochę minie zanim się urządzimy ale niestety w jeden dzień nie jesteśmy w stanie tego zrobić.
Dostaliśmy już zdjęcia od naszego boskiego fotografa. I co ja mam wam powiedzieć? Dobrze wydane pieniądze to były. Zdjęcia wyszły zajebiste, przepiękne. Trudno to opisać tylko trzeba je zobaczyć po prostu :):) Oczywiście ze zdjęciami czeka nas mała walka, bo trzeba powysyłać je do gości i naprawdę nie wiem kiedy to zrobię.
Nadal nie mogę się przyzwyczaić do nowego nazwiska ale myślę, że kiedyś przywyknę. Nie mogę się do końca nacieszyć mężem ale już nie długo to nastąpi :):):) To tyle u mnie tak w skrócie. Przepraszam jeśli trochę chaotycznie pisałam. Do następnego :)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

:)

Jestem i mam się dobrze :) Dostałam umowę w księgarni. Oczywiście umowę o pracę, ale na razie na trzy miesiące. Czy się cieszę? Jasne, że tak bo praca nie jest trudno i ciężka. Tylko oczywiście żałuje, że więcej nie płacą ale wiadomo nie można mieć wszystkiego. Sezon podręcznikowy już dawno się skończył, a my już od ponad tygodnia mamy normalną księgarnie z książkami do czytania dla dorosłych i dla dzieci:) Pracujemy z koleżanką w systemie jeden na jeden, co drugi weekend wolny :) Tak nam jest lepiej niż codziennie przychodzić na te 6 godzin i cały dzień rozwalony. Dzisiaj po pracującym weekendzie mam wolne więc mieszkanko posprzątane i co najważniejsze w końcu umyłam podłogi :) Jednak najważniejszą wiadomością jest fakt, że nie mam już anemii. W zeszły czwartek byłam u lekarki z wynikami badań i aż była w szoku, że mam tak dobre wyniki. Oczywiście powiedziała, żebym jeszcze brała żelazo podczas okresu i tydzień po, a do kontroli mam się zgłosić w styczniu. Cieszy mnie ten fakt bardzo
Czytaj więcej

nowy początek...

już oficjalnie jestem rozwódką. Wyrok się uprawomocnił już pod koniec kwietnia więc jestem wolną kobietą. 23 maja jedziemy z Mariuszem (tak mana imię mój nowy facet/  do Polski pozałatwiać sprawy ze zmianą nazwiska na panieński oraz na moje i siostry urodzinki .Planujemy grilla imprezkę w gronie rodzinnym chociaż mam nadzieje, że uda nam się wyskoczyć na jakąś imprezkę z siostrą, bo przydało by się potańczyć. Ciesze się na nasz wyjazd bo stęskniłam się za wszystkimi bardzo. Pomału się przyzwyczajam do mieszkania w Niemczech. Mam pracę, bo pracuje na warsztacie u Mariusza auta sprzątam i w ogóle się tego nie wstydzę. Fakt nie jest lekko ręcę mnie bolą i jak przygrzeje słońce to na hali jest ukrop ale daje radę. Najważniejsze, że zarabiam kasę. Mariusz to super facet taki wymarzony i wyśniony a co najważniejsze jest tylko MÓJ. Tak na szybko się odzywam , postaram się coś napisać za jakiś czas.
Czytaj więcej

zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany....

W zeszłym w tygodniu w piątek stało się to na co dawno czekałam w sumie czekaliśmy...dostałam rozwód na pierwszej rozprawie i jestem oficjalnie wolna. Kosztowało mnie to dużo stresu, dużo wylanych łez i niestety pogorszenie stanu mojego zdrowia, ale już jest po wszystkim i mogę zacząć nowy rozdział mojego życia. Oficjalnie już nie mieszkam w Polsce przeprowadziłam się do Niemiec do swojej nowej miłość i przez jakiś czas będziemy tutaj żyć dopóki nie odłożymy pewnej kwoty pieniędzy.  Podejrzewam , że z dwa lata tutaj będziemy a później wracam do mojej kochanej Jeleniej. Nie żałuje podjętej decyzji i jestem w końcu szczęśliwa. Układam sobie życie na nowo tylko szkoda, że jeszcze nie możemy myśleć o bobasie , bo moje zdrówko podupadło ale myślę, że to kwestia czasu.  Mam nadziej, że wszystko się ułoży po naszej myśli.
Czytaj więcej