wypadek mojego R. i bliski zawał serca....

Wiem, że znowu jakiś czas mnie tu nie było ale dużo się działo przez ostatnie  dni u nas. We wtorek kiedy szykowałam się na 14 do pracy mój narzeczony wpada do domu i oznajmia, że się przeciął i potrzebje pomocy. Ja sobie myśle a pewnie drobnostka małe skaleczenie jednak kiedy zobaczyłam jego ręke zakrwiawioną i ściekającą krew z jego dłoni to szybko zmieniłam zdanie :/ Oczywiście wpadłąm w lekką panikę i potrafię do tego się przyznać sama przed sobą. Zleciałam z mokrymi włosami i ubrana tylko w krótki rękawek i spodnie, buty do taty i poprosiłam aby nas wiózł do chirurga, bo R. poważnie się skaleczył. Tata uznał, że przesadzam i przybiegł na góre i jak to zobaczył to stwierdził jedziemy do chirurga. Założyliśmy prowizoryczny opatrunek i pojechaliśmy. Całe szczęście u chirurga były tylko dwie osoby i nie musieliśmy czekać długo w kolejne. Oczywiście po moim Skarbie nic nie było widać, wogóle się tym nie przejął albo może tylko zgrywał twardego? Ja aż cała się trzęsłam w środku. Chrirurg założył 6 szwów, dał dwa tygodnie zwolnienia i oczywiście zrobił zastrzyk przeciw tężcowi. Wczoraj R. był na zmianie opatrunku i wszystko pięknie się goi. Teraz ja będę jego pielęgniarką i codziennie będę mu zmieniać opatrunek i smarować maścią z antybiotykiem. Oczywiście pierwsze dwie noce po wypadku spałam na czuja ponieważ R. nie mógł spać na tej ręcę więc ja się budziłam i sprawdzałam gdzie on ma tą ręke.
Na mnie spadły wszystkie obowiązku w domu, no prawie wszystkie. Głównie te związane z wodą i obieraniem:) Jednak nie narzekam. Ciesze się , że to nic poważniejszego bo naprawdę się o niego bałam. Żebyście widzieli jak przed gabinetem u chirurga wydeptałam ścieżkę :P  R. sobie odpoczywa i wraa do zdrowia a u mnie zmiany w pracy ale nic wam nie napisze do póki nie będę pewna na sto procent.
Jutro walentynki ale my już z narzeczonym dzisiaj sobie świętujemy :P Ja mam wolny weekend więc się nacieszę nim i troszkę odpoczne.
Dalej ćwiczę, nie poddaje się tylko kurcze postanowienie aby rzucić słodycze runeło w gruzach wraz z tłustym czwartkiem ale od jutra zaczynam od nowa :) Nie poddam się :P

Komentarze

  1. Vill15 lutego 2015 11:51

    Matko kochana, a czym on sie tak skaleczył straszliwie?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niebieskooka15 lutego 2015 18:46

      a takim nożem wysuwanym potocznie zwanym do tapet :(

      Usuń
  2. Anonimowy15 lutego 2015 18:45

    Całe szczęście, że rana się goi prawidłowo. Wyobrażam sobie ileś się musiała nadenerwować, ale już teraz będzie tylko lepiej :*

    OdpowiedzUsuń
  3. Just me16 lutego 2015 06:31

    Uhhh juz sam opis jest starszny, wiec wyobrazam sobie jak to musialo byc na zywo... Twoj mezczyzna zachowal zimna krew ;) A i Ty sobie dobrze poradzilas.
    Niech sie szybko rana goi, a Ty troszcz sie w tym czasie o swojego narzeczonego!

    OdpowiedzUsuń
  4. blueangel16 lutego 2015 19:49

    straszne chwile, sama bym na zawał zeszła jakbym to widziała. Dobrze że Twój kochany potrafi się zachować w takich chwilach racjonalnie, bo my kobiety niestety szybko wpadamy w panike ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Kropkowa.22 lutego 2015 18:20

    Zmieniłam bloga, odezwij się do mnie, podeślę zaproszenie :)
    blogspot.kropka@gmail.com

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

:)

Jestem i mam się dobrze :) Dostałam umowę w księgarni. Oczywiście umowę o pracę, ale na razie na trzy miesiące. Czy się cieszę? Jasne, że tak bo praca nie jest trudno i ciężka. Tylko oczywiście żałuje, że więcej nie płacą ale wiadomo nie można mieć wszystkiego. Sezon podręcznikowy już dawno się skończył, a my już od ponad tygodnia mamy normalną księgarnie z książkami do czytania dla dorosłych i dla dzieci:) Pracujemy z koleżanką w systemie jeden na jeden, co drugi weekend wolny :) Tak nam jest lepiej niż codziennie przychodzić na te 6 godzin i cały dzień rozwalony. Dzisiaj po pracującym weekendzie mam wolne więc mieszkanko posprzątane i co najważniejsze w końcu umyłam podłogi :) Jednak najważniejszą wiadomością jest fakt, że nie mam już anemii. W zeszły czwartek byłam u lekarki z wynikami badań i aż była w szoku, że mam tak dobre wyniki. Oczywiście powiedziała, żebym jeszcze brała żelazo podczas okresu i tydzień po, a do kontroli mam się zgłosić w styczniu. Cieszy mnie ten fakt bardzo
Czytaj więcej

nowy początek...

już oficjalnie jestem rozwódką. Wyrok się uprawomocnił już pod koniec kwietnia więc jestem wolną kobietą. 23 maja jedziemy z Mariuszem (tak mana imię mój nowy facet/  do Polski pozałatwiać sprawy ze zmianą nazwiska na panieński oraz na moje i siostry urodzinki .Planujemy grilla imprezkę w gronie rodzinnym chociaż mam nadzieje, że uda nam się wyskoczyć na jakąś imprezkę z siostrą, bo przydało by się potańczyć. Ciesze się na nasz wyjazd bo stęskniłam się za wszystkimi bardzo. Pomału się przyzwyczajam do mieszkania w Niemczech. Mam pracę, bo pracuje na warsztacie u Mariusza auta sprzątam i w ogóle się tego nie wstydzę. Fakt nie jest lekko ręcę mnie bolą i jak przygrzeje słońce to na hali jest ukrop ale daje radę. Najważniejsze, że zarabiam kasę. Mariusz to super facet taki wymarzony i wyśniony a co najważniejsze jest tylko MÓJ. Tak na szybko się odzywam , postaram się coś napisać za jakiś czas.
Czytaj więcej

zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany....

W zeszłym w tygodniu w piątek stało się to na co dawno czekałam w sumie czekaliśmy...dostałam rozwód na pierwszej rozprawie i jestem oficjalnie wolna. Kosztowało mnie to dużo stresu, dużo wylanych łez i niestety pogorszenie stanu mojego zdrowia, ale już jest po wszystkim i mogę zacząć nowy rozdział mojego życia. Oficjalnie już nie mieszkam w Polsce przeprowadziłam się do Niemiec do swojej nowej miłość i przez jakiś czas będziemy tutaj żyć dopóki nie odłożymy pewnej kwoty pieniędzy.  Podejrzewam , że z dwa lata tutaj będziemy a później wracam do mojej kochanej Jeleniej. Nie żałuje podjętej decyzji i jestem w końcu szczęśliwa. Układam sobie życie na nowo tylko szkoda, że jeszcze nie możemy myśleć o bobasie , bo moje zdrówko podupadło ale myślę, że to kwestia czasu.  Mam nadziej, że wszystko się ułoży po naszej myśli.
Czytaj więcej