zaczęło się...

Od wczoraj pracujemy z koleżanką po 10 h. Takie są uroki sezonu na książki niestety. Żeby było mało ostatni weekend sierpnia cały pracuje, a pewnie przyjdzie dużo ludzi. Jak to powiedziała kierowniczka poradzę sobie, bo ogarniam książki. Trochę się boje, że nie dam rady ale trzeba myśleć pozytywnie. Mam nadzieje, że zostanie to zauważone w premii.
R. jutro wraca do pracy i będziemy się mijać praktycznie cały czas. Tyle dobrego,że mój narzeczony co 4 dni ma wolne to zawsze coś zrobi w domu czy coś, bo ja 10 h w pracy to praktycznie na nic czasu nie będę mieć. Tyle dobrego,że co drugi weekend mam pół soboty wolnej i całą niedziele. Trzymajcie kciuki abym dała radę :D Do następnego napisania.

Komentarze

  1. Shelby2 sierpnia 2014 13:24

    Trzymam kciuki:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy2 sierpnia 2014 18:41

    Powodzenia

    OdpowiedzUsuń
  3. natalia2 sierpnia 2014 21:07

    A ja myślałam, że będzie o ślubnych przygotowaniach... :)) ;)

    Kciuki oczywiście trzymam, będzie dobrze :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Vill4 sierpnia 2014 23:25

    Powodzenia, się nie przepracuj ;-)

    OdpowiedzUsuń
  5. trzy-m7 sierpnia 2014 13:09

    trzymam trzymam ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. blueangel10 sierpnia 2014 11:17

    na pewno dasz radę ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Anewiz11 sierpnia 2014 19:31

    Ja codziennie od czterech miesięcy pracuje po 9 godzin dziennie plus łącznie 3 godziny na drogę do pracy i z pracy więc wiem jak wygląda takie życie. Co za czasy mamy, że człowiek nie ma czasu "żyć"

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

:)

Jestem i mam się dobrze :) Dostałam umowę w księgarni. Oczywiście umowę o pracę, ale na razie na trzy miesiące. Czy się cieszę? Jasne, że tak bo praca nie jest trudno i ciężka. Tylko oczywiście żałuje, że więcej nie płacą ale wiadomo nie można mieć wszystkiego. Sezon podręcznikowy już dawno się skończył, a my już od ponad tygodnia mamy normalną księgarnie z książkami do czytania dla dorosłych i dla dzieci:) Pracujemy z koleżanką w systemie jeden na jeden, co drugi weekend wolny :) Tak nam jest lepiej niż codziennie przychodzić na te 6 godzin i cały dzień rozwalony. Dzisiaj po pracującym weekendzie mam wolne więc mieszkanko posprzątane i co najważniejsze w końcu umyłam podłogi :) Jednak najważniejszą wiadomością jest fakt, że nie mam już anemii. W zeszły czwartek byłam u lekarki z wynikami badań i aż była w szoku, że mam tak dobre wyniki. Oczywiście powiedziała, żebym jeszcze brała żelazo podczas okresu i tydzień po, a do kontroli mam się zgłosić w styczniu. Cieszy mnie ten fakt bardzo
Czytaj więcej

nowy początek...

już oficjalnie jestem rozwódką. Wyrok się uprawomocnił już pod koniec kwietnia więc jestem wolną kobietą. 23 maja jedziemy z Mariuszem (tak mana imię mój nowy facet/  do Polski pozałatwiać sprawy ze zmianą nazwiska na panieński oraz na moje i siostry urodzinki .Planujemy grilla imprezkę w gronie rodzinnym chociaż mam nadzieje, że uda nam się wyskoczyć na jakąś imprezkę z siostrą, bo przydało by się potańczyć. Ciesze się na nasz wyjazd bo stęskniłam się za wszystkimi bardzo. Pomału się przyzwyczajam do mieszkania w Niemczech. Mam pracę, bo pracuje na warsztacie u Mariusza auta sprzątam i w ogóle się tego nie wstydzę. Fakt nie jest lekko ręcę mnie bolą i jak przygrzeje słońce to na hali jest ukrop ale daje radę. Najważniejsze, że zarabiam kasę. Mariusz to super facet taki wymarzony i wyśniony a co najważniejsze jest tylko MÓJ. Tak na szybko się odzywam , postaram się coś napisać za jakiś czas.
Czytaj więcej

zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany....

W zeszłym w tygodniu w piątek stało się to na co dawno czekałam w sumie czekaliśmy...dostałam rozwód na pierwszej rozprawie i jestem oficjalnie wolna. Kosztowało mnie to dużo stresu, dużo wylanych łez i niestety pogorszenie stanu mojego zdrowia, ale już jest po wszystkim i mogę zacząć nowy rozdział mojego życia. Oficjalnie już nie mieszkam w Polsce przeprowadziłam się do Niemiec do swojej nowej miłość i przez jakiś czas będziemy tutaj żyć dopóki nie odłożymy pewnej kwoty pieniędzy.  Podejrzewam , że z dwa lata tutaj będziemy a później wracam do mojej kochanej Jeleniej. Nie żałuje podjętej decyzji i jestem w końcu szczęśliwa. Układam sobie życie na nowo tylko szkoda, że jeszcze nie możemy myśleć o bobasie , bo moje zdrówko podupadło ale myślę, że to kwestia czasu.  Mam nadziej, że wszystko się ułoży po naszej myśli.
Czytaj więcej