dzień jak co dzień...

Kolejna wizyta w urzędzie pracy zaliczona tylko tym razem nie dostałam żadnych skierowań i dopiero mam się stawić za dwa tygodnie:) Dlaczego się tak ciesze? Ponieważ jestem już tym lataniem od rozmowy na kolejną rozmowę zmęczona. Póki co złożyłam CV w dwóch firmach, które pracują na trzy zmiany i czekam na odzew.
Wiele z was się pyta jak się czuje po zastrzykach. Szczerze powiem, że nie czuje żadnej różnicy. Niestety po przyjęciu zastrzyków kiepsko się czuje, jest mi słabo i mam mdłość ale podobno to normalne więc muszę się jakoś przemęczyć. Jeszcze tylko 8 zastrzyków, a potem badania kontrolne i się okaże czy się polepszyło. Mam nadzieje, że tak, bo nie uśmiecha mi się leżenie w szpitalu :(
Dziś Walentynki ale dla mnie to dzień jak co dzień. Spędzimy go z R. w domku przy dobrym jedzeniu i będziemy się sobą cieszyć. W końcu kocha się cały rok, a nie tylko w tym dniu :P Czy coś jeszcze? Hmm...Dni są podobne do siebie niestety ale staram się je jakoś urozmaicać, wychodzić gdzieś i spotykać się ze znajomymi. Także nie ma tragedii :) Mimo wszystko staram się być optymistką.

Komentarze

  1. MartynaG.pl15 lutego 2014 11:28

    Optymizm to podstawa.
    Ja już wiele razy pisałam jak wiele daje nam siła podświadomości. Naprawdę warto wierzyć w to, że będzie lepiej.. nie poddawać się złej passie i walczyć - walczyć o lepsze dni :)

    Mam nadzieję, że jednak to jak się czujesz po zastrzykach świadczy o tym, że działają :) czekamy na wyniki

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niebieskooka15 lutego 2014 12:54

      Staram się cały czas być dobrej myśli :)
      Jeszcze tylko 8 zastrzyków :D

      Usuń
  2. blueangel17 lutego 2014 19:58

    8 zastrzyków szybko zleci ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Vill18 lutego 2014 14:18

    Och wiem co czujesz, ja też juz jobla dostaje bez pracy...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

:)

Jestem i mam się dobrze :) Dostałam umowę w księgarni. Oczywiście umowę o pracę, ale na razie na trzy miesiące. Czy się cieszę? Jasne, że tak bo praca nie jest trudno i ciężka. Tylko oczywiście żałuje, że więcej nie płacą ale wiadomo nie można mieć wszystkiego. Sezon podręcznikowy już dawno się skończył, a my już od ponad tygodnia mamy normalną księgarnie z książkami do czytania dla dorosłych i dla dzieci:) Pracujemy z koleżanką w systemie jeden na jeden, co drugi weekend wolny :) Tak nam jest lepiej niż codziennie przychodzić na te 6 godzin i cały dzień rozwalony. Dzisiaj po pracującym weekendzie mam wolne więc mieszkanko posprzątane i co najważniejsze w końcu umyłam podłogi :) Jednak najważniejszą wiadomością jest fakt, że nie mam już anemii. W zeszły czwartek byłam u lekarki z wynikami badań i aż była w szoku, że mam tak dobre wyniki. Oczywiście powiedziała, żebym jeszcze brała żelazo podczas okresu i tydzień po, a do kontroli mam się zgłosić w styczniu. Cieszy mnie ten fakt bardzo
Czytaj więcej

nowy początek...

już oficjalnie jestem rozwódką. Wyrok się uprawomocnił już pod koniec kwietnia więc jestem wolną kobietą. 23 maja jedziemy z Mariuszem (tak mana imię mój nowy facet/  do Polski pozałatwiać sprawy ze zmianą nazwiska na panieński oraz na moje i siostry urodzinki .Planujemy grilla imprezkę w gronie rodzinnym chociaż mam nadzieje, że uda nam się wyskoczyć na jakąś imprezkę z siostrą, bo przydało by się potańczyć. Ciesze się na nasz wyjazd bo stęskniłam się za wszystkimi bardzo. Pomału się przyzwyczajam do mieszkania w Niemczech. Mam pracę, bo pracuje na warsztacie u Mariusza auta sprzątam i w ogóle się tego nie wstydzę. Fakt nie jest lekko ręcę mnie bolą i jak przygrzeje słońce to na hali jest ukrop ale daje radę. Najważniejsze, że zarabiam kasę. Mariusz to super facet taki wymarzony i wyśniony a co najważniejsze jest tylko MÓJ. Tak na szybko się odzywam , postaram się coś napisać za jakiś czas.
Czytaj więcej

zmiany, zmiany i jeszcze raz zmiany....

W zeszłym w tygodniu w piątek stało się to na co dawno czekałam w sumie czekaliśmy...dostałam rozwód na pierwszej rozprawie i jestem oficjalnie wolna. Kosztowało mnie to dużo stresu, dużo wylanych łez i niestety pogorszenie stanu mojego zdrowia, ale już jest po wszystkim i mogę zacząć nowy rozdział mojego życia. Oficjalnie już nie mieszkam w Polsce przeprowadziłam się do Niemiec do swojej nowej miłość i przez jakiś czas będziemy tutaj żyć dopóki nie odłożymy pewnej kwoty pieniędzy.  Podejrzewam , że z dwa lata tutaj będziemy a później wracam do mojej kochanej Jeleniej. Nie żałuje podjętej decyzji i jestem w końcu szczęśliwa. Układam sobie życie na nowo tylko szkoda, że jeszcze nie możemy myśleć o bobasie , bo moje zdrówko podupadło ale myślę, że to kwestia czasu.  Mam nadziej, że wszystko się ułoży po naszej myśli.
Czytaj więcej