Życie z WZJG...

Minął rok odkąd mam zdiagnozowaną swoją chorobę jelit więc postanowiłam napisać jak sobie z nią radziłam przez ten rok. Szczerze powiem, że życie jest utrudnione i to bardzo. Wiele razy miałam momenty, że po prostu siadałam i płakałam, bo już miałam dość tych leków i diety. Choroba ta polega na tym, że  człowiek wiele razy chodzi się załatwiać i jest to bardzo męczące. Nie będę wdawać się w szczegóły, żeby was nie zanudzać. Teraz jestem w fazie remisji więc wszystko jest w normie co mnie cieszy, bo ostatni raz miałam remisje chyba w tamtym roku i trwała dość krótko, bo tylko dwa miesiące. Można chorobę zaleczyć, a nie wyleczyć i to jest najgorsze. Do końca życia będę przyjmować codziennie leki i chyba to jest najbardziej uciążliwe. Obecnie przyjmuje sterydy, które pomagają, ale całe szczęście jeszcze tylko nie cały miesiąc będę je brała, a później zostanę tylko przy moim stałym leku Asamax. Jeśli chodzi o dietę. Zero smażonego, pieczonego i zero alkoholu. Mam tez całą listę produktów, których nie mogę jeść. Np. kapusty, fasolki, zbóż, mleka. kawy i wiele innych rzeczy. Jak sobie z tym radzę? Myślę, że co raz lepiej, ale są dni kiedy sobie odpuszczam i zjem sobie coś z listy rzeczy zabronionych :) Kluczem do sukcesu przy mojej chorobie jest jedzenie często ale mało czyli nie mogę się najadać na raz, bo później źle się czuje. Staram się tak robić i jak na razie dobrze mi  to wychodzi.
Niestety przez chorobę jelit jestem podatna na inne infekcje i bakterie. Dlatego teraz walczę z anemią, a wszystko przez to, że miałam atak tej choroby i często się załatwiałam. Cały czas przyjmuje żelazo i staram się jeść produkty z dużą zawartością żelaza, ale co najważniejsze czuje się lepiej. Nie chce mi się spać cały czas i nabrałam ochoty na ćwiczenia i spacery :) Cały czas ćwiczę z Ewą Chodakowską :) Robię program treningowy Skalpel :) Szczerze powiem, że jest ciężko, ale później po jestem zmęczona i szczęśliwa :) Tak w skrócie wygląda życie z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.